Balentyms

Time Check: 6:06 PM


SaBEERday.

Bago umalis papuntang inuman session today, napagpasiyahan kong gumawa ng Post Valentines Day entry. Oo, alam ko medyo late na 'tong post na 'to. Feb pa naman. Walang basagan ng trip. Huli man daw at magaling, wala kang pakialam. Haha.

Nagtataka ka siguro kung bakit ako gumagawa ng entry para sa Valentines Day. Ako nga rin eh. Haha. Wala lang. Naisip ko lang. Lately kasi dumadami nagtatanong/nagtataka kung bakit 'di pa daw ako nag-aasawa, samantalang 28 na ako. I'd better think about seriously slowing down and settling since I'm not getting any younger na daw.


Madalas ako makarinig ng...

"Baka mahuli ka na sa biyahe..."

 "Mag-asawa ka na, ang tanda-tanda mo na!"

"Bading ka siguro!"

"Naiinip na kami na mag-asawa ka."

"Kelan kaya kami makakatikim ng mainit na sabaw?"

"Yung mga batchmates mo, may mga asawa at anak na... Ikaw kelan?"

"Oh, bakit wala ka pang pinapakilala sa amin?"


...na madalas sundan ng pampalubag loob na...

"Makikita mo rin ang tamang tao para sayo." 

"Anong nanagyari sa inyo ni...? Sayang yun ah... Pinakawalan mo pa..."

"May pakikilala ako sa'yo...single, maganda, walang anak..."

"Darating din ang right one for you and huwag mong hanapin ang love. Let it come to you."

"Gusto mo ihanap kita?"

"May nakalaan na para sa yo talaga, maghintay ka lang. Darating rin yan"


Haha. Tangina. Eh sa ayaw ko pa eh. Minsan, kapag sinasabihan ako ng "Mag-asawa ka na, malapit ka na mawala sa kalendaryo!" Gusto ko isagot eh, "Pakialam mo? 'di ko naman sinabi na i-monitor mo edad ko eh!" Haha.


Oh kaya naman eh, "Yung mga batchmates mo, may mga asawa at anak na... ikaw kelan?" Sagot ko, "Eh ano ngayon? Kelangan ba sabay sabay kami? Sorry, wala akong pakialam sa buhay nila, sana ganun ka din!" Hehe.


Or, "Malamig pasko mo no?" Sagot ko, "Oo. Pero okay naman kesa sayo. Mainit nga pasko mo eh balyena naman katabi mo." Haha.


Sobrang bitter lang sa mga sagot. Hehe. I don't get affected at all whatever they say. If it happens, it happens. Kung hindi naman, edi hinde! Leche! Haha.


Nung isang araw, nakachat ko sa FB yung ex ko (na itago na lang natin sa pangalang...haha. don't worry, 'di ko sasabihin pangalan mo). Nagkamustahan. Medyo nagreminisce kami, pero wala na malisya. Tawanan na lang. Happily married na siya. May anak na din. Stable. Mayaman napangasawa niya. May ari ng mga bus (malay mo isa sa mga yun e sinasakyan mong shuttle papunta sa trabaho mo. haha.). Nung medyo nagkaseryosohan, inaya ko lumabas for old times sake. Ayaw. Haha. Ok lang, at least alam ko masaya na siya at kuntento sa buhay niya ngayon.


Para sa'ken, "Happiness is a state of mind, not a status of life". Sa ngayon, mas masaya ako sa pagiging single kaya OK na muna ako dun. In a few months, binabalak ko mag-abroad, mag-ipon. Malay mo, after 2 years, wedding pictures ko na ang pinopost ko dito sa blog ko! Hehe.


Peace you all!


Ah yeah!

Bente

Time Check: 7:30 PM



Sunday.


Gumising ako kanina, tanghali na. Naligo. Kumain. Kulong ng kwarto. Nood movie. Yosi. Nagmeryenda. Ayun. Sobrang productive. Hehe.


Di ko na namalayan na gabi na naman. Nakaset sana ako maglaba today kaso gabi na e. Bawal daw maglaba sa gabi. Basta. Huwag mo na itanong saan ko napulot yung pamahiin na yan. For sure iisipin mo lang na gawa-gawa ko lang yan kasi tinatamad lang ako. Oo. Tama ka. Haha.


Trip ko mag-emo today. Kaya habang tinitipa ko ang keyboard ko para sa entry na'to, eto background music ko..

Walang basagan ng trip. Emo song yan. Pramis.


Serious na. February para sa'ken ang pinaka-nakakalungkot na month the whole year. Sa karamihan, pag February na e ang sasaya nila; mga girls e dahil sa Valentines Day at boys dahil madadala nila sa Sogo ang mga girls nila after ng kanilang Valentines date. Hehe.


Eto pala kung bakit February ang saddest month of the year. February 06, 1992. Exactly 20 years ago, ng umalis siya. Grade 2 ako nun. 8 years old. Since bata pa'ko, ni di ko masyadong dinamdam nung mga panahon na yun na aalis na siya.


Nung mga ilang araw na lang bago namin siya ihatid sa pupuntahan niya, dinadaan-daanan ko lang siya. Sinisilip minsan pero di ko masyado pinapansin. Siguro dahil sa bata pa'ko kaya di pa'ko masyadong sensitive sa ka-emohan.


Nung araw na ihahatid na namin siya, ang saya ko pa kasi bukod sa bago ang damit ko, andaming gusto sumama. Andun din mga pinsan ko kaya may mga kalaro ako. Nung naihatid na namin siya, nagpaalam na kami sa kanya na uuwi na kami. Yun ang huli naming pagkikita.


Ngayon 28 na ako. Kung andito lang siya ngayon, siguro mas masaya kami. Mas kumpleto. Kung nasaan man siya ngayon, for sure proud na proud sa aming magkakapatid iyon.


Mama. I miss you... I'll see you when I get there...


Makagaga... Hehe.



Ah yeah!

Someone Like You

Time Check: 2:43 PM

Friday. Last shift na tonight! Yes! After ng nakaka-stress na week sa work, sa wakas makakapagpahinga na rin. Hehe.

Kapag ganitong last day ng shift sa work, eto kaagad pumapasok sa isip ko na pagkakaabalahan ko sa aking dayoff…

1.

2. 

3.

Hindi ito…

 

Pramis! Hehe. =)

Ok.  T@n&!n@! Walang naniniwala for sure. Iniimagine lang naman di ba? Sinabi bang ginagawa? Hehe.


Ok. Magpapaliwanag ako...

1. Dati, palasimba akong tao. Lalo na nung bata ako. Palasimba kasi lola ko. Naaalala ko noon, siguro 5 yrs old ako, nagwawala ako pag di ako sinasama ni lola magsimba. Natigil nung mga medyo 10 yrs old nako. Nahilig nako noon manood ng TV e. Kapanahunan nina Shaider. Inaabangan kasi namin ng mga kalaro ko na lumitaw panty ni Annie pag nakikipaglaban siya e. Ayun. Hehe.

  

Tapos, medyo bumalik nung college nako. Pero di consistent. Pero at least nakukuha ko pa din magsimba.

Peak ng pagkarelihiyoso ko e nung nagrereview ako for board exam. Wagas. As in 2-3 times ako magsimba in a week. Lalo na nung malapit na board exams. Di naman sa may hinihingi ako nung panahon na yon kay Lord kaya sobrang dalas ko magsimba. 

  

<kulog at kidlat effect> 

 Madami lang ako free time noon kaya ayun. Hehe.

2. Mahilig ako magbasa. Pero sa isip lang. Haha. Madalas, pag may inumpisahan akong book na basahin, for sure di ko matatapos. Wala akong tiyaga e. Atsaka pag predictable yung story, di ko na tatapusin. E dun na din naman papunta. Sayang ang time. Inom na lang ako. Haha.

Kapag exciting naman yung story, mag-iiskip ako ng pages para alam ko na agad mangyayari. Madaya. Haha.

Ilan sa mga na nabasa ko na ay The Alchemist, Five People You Meet in Heaven, Tuesday's With Morrie, Bob Ong books, Dan Brown books, Purpose Driven Life, konting Twilight/Harry Potter/Percy Jackson/Hunger Games Series, Pasalat ng Peklat, Budburan Mo Ng Suka Ang Natutuyo Kong Lumpia, Langitngit ng Papag, at madami pang iba. Ni isa wala ako binili. Puro hiram. Haha.

Binabasa ko ngayon e yung "Power of Six". E-book. Sequel ng "I Am Number Four". Mga 2 months na nung magstart ako. Di ko pa nakakalahati. Hehe.

3. Maglinis ng kwarto. No Comment. See for yourself. Parang nasa gubat ka lang. Hehe. =)

So ayun. Walang kwenta di ba? Redhorse na nga lang. ehe.

Tsaka mo patugtugin to..

 Ayus ya ne?! Danang Bamboo!

Ah Yeah!